Kruitocht voor de Aarde met Henry Mentink

Op 22 april 2024 was het de dag van de Aarde. Voor de numerologen onder ons een krachtige datum om een droom te verwezenlijken. Niet voor niets vertrok precies op deze dag Henry Mentink vanuit het Veerhuis in Varik met zijn kruiwagen vol dromen op weg naar Parijs. Mijn vader en ik lopen de eerste etappe met hem mee.

Na een vrolijk onthaal van een basisschool, waarvan de kinderen mappen vol persoonlijke wensen en dromen voor de Aarde aanbieden, een bemoedigend woord van de burgemeester en de melodie van de Wheelbarrow Blues, stappen we op het pontje om aan de overkant van de Waal de wandeling richting Parijs te beginnen. Onderweg begroeten we verbaasde en vragende blikken met een vrolijk “Kunt u raden waar we heen lopen?” De korte gesprekken die volgen verschillen van lacherig ongeloof tot geïnspireerde aanmoediging. De droom waarmee we naar Parijs lopen, waar het Unesco hoofdkwartier is gevestigd?

De Aarde hoort op de Werelderfgoedlijst.

Zorg voor onze habitat is een verantwoordelijkheid die we samen dragen. Ieder kan op een eigen manier een steentje bijdragen. Zo komen we terecht bij een geitenboerderij waarvan de eigenaar enthousiast vertelt hoe hij zijn best probeert te doen om het dierenwelzijn van zijn geiten te waarborgen. Ondertussen zitten we in de nieuwe skybox waar we een exclusief uitzicht hebben op de stal waar nu 650 geiten met volle uiers een ruim onderkomen hebben, in tegenstelling tot de eerdere 1100 die in dezelfde stal woonden. Een zachte stro ondergrond komt wekelijks een schone laag op en constante toegang tot voer zorgt er volgens hem voor dat de geiten een ontspannen en goed verzorgd leven hebben. Het hele tafereel roept bij mij gemengde en confronterende gevoelens op en vragen als ‘Kun je in een afgesloten en gerobotiseerde stal van dierenwelzijn spreken?’, ‘Is het commercieel houden van dieren als productiebron een manier van zorgen voor de aarde?’, ‘Waar ligt de grens tussen dierenwelzijn en menselijk belang?’.
Vragen waar we momenteel met de kerngroep onze hoofden en harten over buigen, op zoek naar de voor ons meest passende manier voor het delen van deze Aarde met de dieren om ons heen.

Ondertussen is Henry alweer terug in zijn Veerhuis, het verslag van zijn hele reis kun je hier lezen.