Mijn naam is Rob en ik ben geboren in 1990 in een dorpje in Zuid-Limburg (NL)

Al sinds mijn jeugd heb ik een fascinatie voor zowel techniek als natuur. De techniek speelde in het eerste deel van mijn leven een grote rol, vooral in de vorm van hobbies, onderwijs en opleidingen. Ik ben altijd praktisch en pragmatisch ingesteld geweest en na het Atheneum te hebben afgerond met een bèta profiel, besloot ik Werktuigbouwkunde te gaan studeren aan het HBO. Vier jaar later was ik veel kennis wijzer, maar ook teleurgesteld en verward. Ik had gehoopt een wereld te ontdekken waarin mensen gedreven waren elkaar te helpen, het leven te vergemakkelijken en de wereld mooier te maken door techniek toe te passen. Maar in stages en mijn korte loopbaan na mijn opleiding leek niets minder waar. Ik zag vooral bedrijven zonder groter doel, gericht op de korte termijn en met een voornamelijk commerciële insteek. Ik miste de menselijke en ecologische factor die ik zo belangrijk vond.

Tegelijkertijd was de natuur altijd een inspiratie voor me. Dat werd vooral in de latere jaren van mijn leven alleen maar belangrijker. Het fascineert me om te zien hoe planten, dieren en mensen – want ook wij zijn natuur – symbiotisch kunnen samenwerken. Ik leerde in de natuur om te observeren. Alle oplossingen die we zoeken zijn daar al. Soms simpel of rudimentair, maar ze zijn aanwezig. En juist in die simpelheid ligt de schoonheid. De natuur was ook een belangrijke steun voor me in tijden van zelfonderzoek en therapie. Doordat ik me vaak niet thuis voelde in de wereld om me heen, kwam ik in depressies terecht. In de natuur kwam ik – en kom ik nog steeds – tot rust en voelde me wel op mijn plek.

Over de jaren heen kwamen deze twee werelden, die in de wereld om mij heen soms zo in conflict leken, in mijzelf steeds dichter bij elkaar. Ik verlangde naar een wereld waarin mensen samenwerken om te groeien naar een duurzamere wereld. Duurzaam in hoe we omgaan met natuur en grondstoffen, maar vooral ook met elkaar. Ik besefte dat ik de wereld om mij heen niet (direct) kon veranderen, maar wel mijzelf en dat ik een voorbeeld kon zijn voor de mensen om mij heen. Zo begon een proces van zelfontwikkeling en groei op veel verschillende lagen. Ik besefte meer en meer dat ik wilde samenwerken met andere mensen om een plek te creëren waar duurzaam samenleven de standaard is.

Ondertussen kan ik wel zeggen dat deze weg naar duurzamer samenleven het centrum van mijn leven vormt waar de rest zich om heen beweegt. Daarbij uit duurzaamheid zich op veel vlakken: van praktische manieren om minder te consumeren en energiezuiniger te leven tot aan sociale en spirituele aspecten om het beste in mensen naar boven te halen en een plek te creëren waar mensen kunnen groeien, ontdekken, tot vol potentieel kunnen komen en mogen genieten van het leven.

Hunkapi Circle is voor mij het perfecte fundament daarvoor. Het is een groep van gelijkgestemden die met passie en gedrevenheid vorm willen geven aan onze persoonlijke en gezamenlijke dromen. We brengen onze eigen skills mee en leren om deze te combineren om iets in de wereld te zetten waarin wij geloven. Tegelijkertijd hoop ik (en wéét ik!) dat we uitgroeien tot een groep, en uiteindelijk een woon- en werkcommunity die anderen zal inspireren om te blijven groeien en ontdekken, je dromen te volgen en – niet te vergeten – het leven te vieren. Want: een betere wereld begint bij jezelf; maar uiteindelijk doen we het samen!