Geloof – de Koplampen

door Dieuwke

De grootste pijn is
dat we niet leven
vanuit onze essentie
Moe, moe, wat een armoede
Armoede in verbindingen

Als twee koplampen
die de nacht doorklieven
zo doorklieven wij de hopeloosheid

Geloven voelde voor mij
als je vertrouwen plaatsen
in iets of iemand
waar je geen invloed op hebt
Geloven is nu voor mij
mijn vertrouwen plaatsen in iets
waar ik voor wil werken
zwoegen zelfs
bidden misschien maar-
werkelijkheid wil maken
en dat is een beetje
buiten mijn sfeer van invloed
maar ook een beetje
erin
ik dip mijn teen erin-
voelt lekker!-

Voelt als thuiskomen.
Ik wil dat voor ons, voor jullie,
voor iedereen in onze door verbindingsarmoede doorkliefde wereld
Ik wil geloven, jubelen, vieren
dat het anders kan

Een dorp dat draagt en gedragen wordt
Een visie van liefde gedragen door geesten en lijven
Een samenzijn.

Ik geloof in de koplampen.
Ik geloof in de koplampen.